Forma i wygląd szpitala uległ znacznej zmianie na przestrzeni wieków. W starożytnej Grecji łóżka dla chorych umieszczano w jednej ze świątyń. Leczeniem pacjentów zajmowali się kapłani. Leczenie znacznie odbiegało od tego, co znamy obecnie. Chorym podawane zostały specjalne preparaty, które powodowały u nich zapadnięcie w półsen. Następnie opowiadali kapłanom na czym polegały ich wizje. W ten sposób kapłani dobierali pacjentom leki. W starożytnym Rzymie szpitale były przeznaczone głównie dla żołnierzy i legionistów. Z czasem możliwość korzystania z nich dotyczyła także niewolników oraz plebsu. Do szpitala nie zostali przyjmowani obłożnie chorzy oraz kalecy. W opiece nad chorymi dużą rolę odegrało chrześcijaństwo.
Wówczas panowała zasada, że każdy powinien zaznać miłosierdzia. Dotyczyło to zarówno kalek, obłożnie chorych, sierot czy wdów. Z tego powodu powstawały różne instytucje o charakterze przytułków. Dodatkowo pełniły one funkcje lecznicze. Leczeniem chorych zajmowały się również niektóre zakony i kościoły. Z czasem społeczeństwo zaczęło się domagać tego, aby szpitale znalazły się pod opieką miasta a nie kościołów. Powstały nawet różne kategorie szpitali. Niektóre z nich zajmowały się np. leczeniem oraz sprawowaniem opieki społecznej. W XIX wieku definitywnie rozdzielono szpital od obiektów pełniących funkcje opiekuńcze. Wtedy szpitale zaczęły przypominać te, które znane są obecnie.
Ze względu na podział różnych dziedzin medycznych, powstały specjalizacje lekarskie, które obowiązują do dzisiaj.