Medycyna w średniowieczu

W średniowieczu panowały zupełnie inne zasady niż w starożytności. Dotyczyły one także zdrowia. Przede wszystkim obowiązywały odmienne normy moralne. W ten sposób upowszechniło się m.in. częste spożywanie alkoholu. W średniowieczu powszechnie korzystano z dotychczas znanych metod antykoncepcyjnych. Ponadto popularna była także aborcja, jednak przyczyniała się do wysokiej śmiertelności u kobiet.

W Rzymie bardzo często stosowano trucizny. Dosypywano ją m.in. przeciwnikom w walce o piastowanie wysokiego stanowiska. Wówczas lekarze zajmowali się głównie opracowywaniem składu trucizn oraz odtrutek. Korzystanie z łaźni rzymskiej przyczyniło się także do rozwoju chorób wenerycznych. Ówczesny rozwój doprowadził jednocześnie do powstania innych dolegliwości. Ołów, którzy był powszechnie stosowany w konstrukcjach wodociągowych, stał się przyczyną ołowicy.

Z tego powodu jakość życia uległa znacznemu obniżeniu. W średniowieczu coraz większą popularnością cieszyła się religia chrześcijańska. Zgodnie z założeniami tej religii obowiązywał m.in. zakaz dokonywania aborcji i trucia. Oficjalne uznanie chrześcijaństwa przez Konstantyna spowodowało obniżenie jakości usług medycznych, głównie poprzez normy etyczne. Chorymi opiekowała się określona grupa zakonników. Jednocześnie w średniowieczu zbudowano pierwsze szpitale oraz otworzono uniwersytety, w których kształcono przyszłych lekarzy.

W średniowieczu dokonano pewnych ważnych odkryć, które miały znaczenie w późniejszym rozwoju medycyny.