Flebotomia, czyli upuszczanie krwi

Upuszczanie krwi było powszechnym zabiegiem stosowanym już w starożytności. Flebotomia była popularna nawet w XIX wieku. Zabieg polegał na przerwaniu łączności krwi, dzięki czemu z organizmu swobodnie wydostawała się krew.

Zgodnie z dawnymi wierzeniami, flebotomia miała zapobiegać rozwojowi wielu chorób i dolegliwości. Jednakże ze względu na to, że nie udało się zebrać żadnych dowodów przemawiających za tym, że flebotomia jest skuteczna, zaniechano jej stosowania. Upuszczanie krwi jest jednak stosowane w niektórych kulturach.

Flebotomia ma również pewne swoje odpowiedniki we współczesnej medycynie. Obecnie wykonuje się transfuzje krwi. Upuszczanie określonej ilości krwi stosowane jest także podczas niektórych chorób.

Szczególnie przydatne jest to w hemochromatozie, porfirii. Dzięki temu zabiegowi istnieje możliwość zmniejszenia liczby czerwonych krwinek w organizmie, co jest pożądanym efektem. Upuszczanie krwi szczególnie popularyzowane było w starożytnym Egipcie i Mezopotamii.

Do rozpowszechnienia tego zabiegu przyczynił się Galen, który uważał, że krew ulega naturalnemu zużyciu, przez co staje się przyczyną powstania różnych trucizn. Galen twierdził również, że osoby chore obowiązkowo powinny poddawać się flebotomii. Dla niemal każdej jednostki chorobowej istniały określone normy upuszczania krwi.

Ponadto pod uwagę brano również wiek chorego, jego sylwetkę, a nawet warunki pogodowe. Warto wspomnieć, że w medycynie niekonwencjonalnej również funkcjonuje pewna forma flebotomii. W niektórych gabinetach oferuje się upuszczanie krwi za pomocą pijawek.